Mütevazı olmak...
Yapılan iyiliği unutmak gibi...

ALLAH tarafından verilen muhteşem nimetlere sahibim Elhamdülillah...

Bu güzel hasletleri şu nedenlerle terk ediyor ve adeta psikopat derecesinde takıntı haline getiriyorum...

İHANET...
NANKÖRLÜK...
VEFASIZLIK...
Ve ŞEREFSİZLİK...

Bunlar karşısında İRADEM benden çıkıyor...
AKLIM gidiyor duygularım devreye giriyor...
NEFRET ve ÖFKEM çığ gibi içimi tüm merhamet ve metanet duygularından arındırıyor...

Bunu engelleyemiyorum! 

Gecenin 03:00'da bunları bana yazdırdınız ya oradan anlayın! 

Mesela;

Tüm iyi niyetimle sevip ailem kabul ettiğim insanları, menfaatleri söz konusu olduğunda...
Beraber DOĞRULUK adına çıktığımız yolda su kaynatıp 3-5 kuruşa beni sattıklarında...

Bende ki MERHAMET dahil bütün duygular ölüyor...

Yada hayatınızla ilgili önemli konularda güvendiğiniz insanların ARSIZCA, ŞEREFSİZCE, KAHPECE ve NAMUSSUZCA sizin gözünüzün içine baka baka güveninizi suistimal etmesi...
Sonra bu namussuzların yaptıklarını herkese anlatmama rağmen hala namuslarını ortaya atarcasına insan içinde gezmeleri, gittikleri yerde hala kıymet görmeleri ve kimsenin bana yapılanlardan dolayı tepki dahi vermemesi...

Ben deki İNSANLIĞI bitirip, hayvanca intikam alma hissini uyandırıyor!

Ve Yüce ALLAH şahit olsun ki intikam almadan ölmemeye ant içmişim!
Bedeli ne olursa...
Sonucu ne olursa...
Kaybedeceğim şeyler ne olacaksa...

FARK EDERSE, ALLAH BENİ EVLATLARIMLA SINASIN!

Onlar kendini biliyor..
Bu yazıyı okuduklarını da BEN BİLİYORUM...

Sadece zaman...
Çünkü nasip vaktine aşıktır...
Çünkü nasip vaktine sadıktır...

ALLAH ŞAHİT OLSUN...
Bende intikamıma şahit...
Öfkeme sadığım!

O gün geldiğinde HELALLEŞME olmayacak...
HESAPLAŞMA olacak...
Ve hesaplaşma bittiğinde ben insanlığımı kaybetmiş bir canlı olarak intikam ahdimi yerine getiren bir hayvan olacağım...

ANT OLSUN...
ANT OLSUN...
ANT OLSUN!